Van Humbeeck was doctor in de rechten en advocaat en, net zoals alle ministers uit die regering, een prominent vrijmetselaar. Hij lag aan de basis van wat men in katholieke kringen ‘de ongelukswet’ ging noemen. De hoofdbepalingen van deze wet waren dat iedere gemeente minstens een officiële school moest onderhouden; dat de gemeenten geen vrije school mochten subsidiëren; dat de onderwijzers in de gemeentescholen een diploma van een rijksnormaalschool moesten bezitten en dat godsdienstonderricht uitsluitend buiten de lesuren kon gegeven worden. De Katholieke Kerk, de katholieke politici en het katholiek onderwijs reageerden hierop met klem waardoor het land in twee kampen werd verdeeld en de eerste schoolstrijd ontstond.